Είναι κρίμα όταν οι σκέψεις δεν μπορούν να εκφραστούν… να μπουν σε λέξεις, να βγουν από μέσα μου… θέλω τόσα πολλά να πω και ο λόγος είναι τόσο φτωχός, τόσο λίγος… τόσα πολλά συμβαίνουν… τόσο λίγα… τόσο αναμενόμενα..
Και ο λόγος λειψός…
Είναι μέρες που θέλω να γράψω… και η ιστορία δεν βγαίνει…
Οι σκέψεις πολλές και όλα αυτά που συμβαίνουν δεν βοηθούν…
Πώς να γράψεις όταν πνίγεσαι; Πώς να μιλήσεις όταν όλα είναι παραμορφωμένα;
Θέλει θάρρος η μαγεία… θέλει ψυχραιμία ο λόγος… θέλει ισορροπία η ύπαρξη…
Είναι κρίμα που η ιστορία δεν βγαίνει…
Αύριο ξημερώνει μια νέα μέρα…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
